aşkın kör zindanlarında, yolumu aydınlatan yıldız gözlerin olsun...

gözlerimizin yeşili\ göz yaşlarımızın yosun tutmasından...

gözden akan yaşın rengi/ gönülden çekilen acının en koyusudur...

kimi ağlar, gözünden göz yaşı akar/ kimi yüreğine ağlar, bakışından duygu akar...

şimdiki aşklar kumdan kale/ her dalga yıkar tüm hayalleri.. /ama bir dalga geçmişi de temizler götürür...

ayrılıkların içinde hep "sen" eksikliği var.. sende ise ben...

bilir misin hiç aşkın gözlerde başlayıp yürekte büyüdüğünü... ve öldürmek için dudakların cellat olduğunu...

sevince; bağıra çağıra haykıracak gözlerin/ sessiz kalacak dudakların/ ve ıssız limanı saran fırtına misali hırçın ama bi o kadar çaresiz...

göz yaşım yüzünden/ ıslanmış yastığımın yüzü...

bedende yorgun düşmüş ruhun, mahlası olmuş yalnızlık/ göz pınarları kifayetsiz...

gül yine de güldür/ kurumuş dalda olsa bile/ koklamasını bilene...

öyle yada böyle ne fark eder?/ hepsi küflü keder/ bana göre makus kader...

ehil sevda ararken/ yalnızlığın ehli olursun da kimsenin ruhu işitmez, duymaz, görmez...

biz küçükken aşkı; büyüklerin oyuncağı mı sandık?/ büyüdük, yanıldık; gördük ki/ meğer biz onun oyuncağı olmuşuz!/ yazık... çok yazık...

gül tutanın elinde gül kokusu/aşkı yaşamış insanın yüreğinde hayal kırıntıları kalır...

unutmak mı kolay, hatırlamak mı? yoksa kendini unuttuğuna inandırmaya çalışıp buran buram hatırlamak mi?...

sevdanın sesini duyacaksın rüzgardan/ sesini kuşlardan/ önce yüreğin sonra gözlerin gülecek/ ve beni o zaman anlayacak boş sokaklar...

sahi neydi özgür olmak?/ kuşun kanat çırparak uçması mı?/ yoksa özgür olduğunu sanıp kuş misali kafeste kilitli olan insan mı?!!

ertelenmiş hayallerin/ izi kalmış gölgelerde/ masum çocuğun gözyaşı ve korkak bakışları...

gönlümde kâbe olamayacaksan/ iş olsun diye girip çıkma/ne sen yolcu ne ben hancı...

bir sana bir bana/ gülmedi kader/n'aparsın işte kader...

çok mu zor geldi/ dört kapılı dört göz odada yaşamak?/ ne mi bu? sendede olan ama kullanamadığın?!/ KALP!..

kaç kere sevdi bu yürek/ sabahların olmadığı kör gecelerde/ belki kırgın, belki yorgun/ ama bitmek tükenmek bilmeyen/ kocaman sevgiyle...

elimden tutulup dudağımdan öpülsem ne fayda! yüreğimden geçeni anlamayıp ruhumu okşamadıktan sonra...

ağızlarından deste deste lanet akan/nefesleri ihanet kokan/bakışlarından yerin yedi kat altı görünen/insan kostümlü ruhlar...

yok ağlamıyorum/gözlerin geldi gözümün önüne/ışık hüzmesi gibi parlayan çocuksu bakan/o masum gözlerin...